Według kodeksu pracy dokumentacja pracownicza to akta osobowe i dokumentacja w sprawach związanych ze stosunkiem pracy
Nic podobnego.
KP art. 94 ust. 9a:
prowadzić i przechowywać w postaci papierowej lub elektronicznej dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników (dokumentacja pracownicza)
Z powyższego przepisu wynika jasno, że Kodeks Pracy rozróżnia dwie
odrębne grupy dokumentacji:
1) dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy,
2) akta osobowe (dokumentacja pracownicza).
Kwestię tego, jakie dokumenty wchodzą do w/w grup reguluje rozporządzenie w spr. dokumentacji pracowniczej, odpowiednio w par. 6 i par. 3
Sformowany w KP obowiązek przechowywania przez 10 lat dotyczy tylko akt osobowych.
KP art 94, ust. 9b:
przechowywać dokumentację pracowniczą (...) przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej;
Co do dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy, to owszem znowelizowane przepisy wprowadzają pewne zmiany w okresach jej przechowywania, ale dotyczące tylko konkretnych rodzajów dokumentów mieszczących się w tej grupie.
Mianowicie:
- dokumentacji płacowej (listy i karty wynagrodzeń) --> ustawa o emeryturach i rentach, art. 125a, ust. 4-4b
- dokumenty dot. urlopów macierzyńskich, ojcowskich, rodzicielskich, wychowawczych i bezpłatnych --> rozporządzenie w spr. dokumentacji pracowniczej, par. 3, pkt 2 lit. m, n, q
Przy czym w tym drugim przypadku zmiana (wydłużenie) okresu przechowywania wynika z faktu włączenia tej dokumentacji do akt osobowych.
W odniesieniu do pozostałych rodzajów dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy, w szczególności takich, których nie trzeba włączać do akt osobowych (w tym dokumentów dot. urlopów wypoczynkowych) nowelizacja w żaden sposób nie zmieniła okresów ich przechowywania.